به گزارش همشهری آنلاین «مجوز مصرف اضطراری» به پزشکان اجازه خواهد داد پلاسمادرمانی را در مراحل ابتدایی‌تر عفونت کروناویروس که تصور می‌رود موثرتر باشد، تجویز کنند. سازمان غذا و داروی آمریکا در حال حاضر اجازه استفاده از پلاسمادرمانی در بیماران در شرایط بحرانی و در کارآزمایی‌های بالینی را داده است.
کارآزمایی بالینی بزرگی که برای ارزیابی تاثیر پلاسمادرمانی در بیماران کووید-۱۹ در آمریکا در جریان است، تا به حال بیش از ۹۰۰۰۰ بیمار را در برگرفته است.
تجزیه‌وتحلیل داده‌های یکجاشده مربوط هشت بررسی قبلی تاثیر پلاسمادرمانی که بیش از ۷۰۰ بیمار بستری‌شده در سراسر جهان را در برمی‌گیرد، نشان داده است که این شیوه می‌توان میزان مرگ بیماران بستری به علت کووید-۱۹ را کاهش دهد. این بررسی نشان داد که میزان مرگ‌ومیر در بیماران دریافت‌کننده پلاسما حدود ۱۳ درصد است، در حالیکه در بیمارانی که آن را دریافت نکرده بوند، این رقم به حدود ۲۵ درصد می‌رسید.
یک بررسی قبلی برای تعیین بی‌خطربودن این شیوه درمان بر روی ۵۰۰۰ بیمار بستری‌شده بزرگسال دچار شکل شدید یا تهدیدکننده حیات کووید-۱۹ هم نشان داد که کمتر از یک درصد بیماران در چهار نخست پس از تزریق پلاسما دچار عوارض جانبی می‌شوند.
سابقه پلاسمادرمانی برای درمان بیماری‌های عفونی به سال‌ها پیش بازمی‌گردد. در جریان پاندمی آنفلوانزای اسپانیایی سال ۱۹۱۸ پزشکان کشف کردند که تزریق خون بیمارانی که قبلا از آنفلوانزا بهبود یافته‌اند به بیماران دیگر می‌تواند آنها را بهبود بخشد.
پلاسمای یا بخش مایع خون افراد بهبودیافته از کروناویروس حاوی آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده است و تزریق داخل وریدی به بیماران می‌تواند پاسخ ایمنی در مقابل ویروس را در آنها تقویت کند.
کارشناسان می‌گویند به جز اینکه تزریق پلاسمای بهبودیافتگان خطر مرگ در افراد دچار بیماری شدید را کاهش می‌دهد، احتمالا اگر در مراحل ابتدایی بیماری مورد استفاده قرار گیرد، می‌تواند از تبدیل شکل خفیف بیماری به شکل شدید آن جلوگیری کند.
البته استفاده گسترده از پلاسمادرمانی با محدودیت‌های عمده‌ای هم روبرو است. پلاسما باید به سرعت از فرد اهداکننده به فرد گیرنده منتقل شود و گروه خونی دو نفر باید با هم مطابقت داشته باشد. از طرف دیگر میزان پلاسمایی که از بیماران بهبودیافته به دست می‌آید محدود است، چرا که بسته به اهدای خون بوسیله بهبودیافتگان دارد.
بنابراین احتمالا پلاسما درمانی درازمدت برای ویروس نیست. پژوهشگران و شرکت‌های داروسازی پلاسمادرمانی را یک درمان موقت می‌دانند تا زمانی که واکسن در دسترس عموم قرار گیرد.
نظر شما